Urriak 21 da, ostirala, asteko azken eguna, desiatzen egoten gara asteburua heltzeko eta lasaitasunez hartzeko 2 eguneko atzedena. Baina lanera ekin behar diogu, gogotsu! Gaurkoan, talde bakoitzak, bere lanaren aurkezpen txiki bat egin behar izan du. Gero testu berdina daukaten beste taldeekin elkartu eta taldeek atera duten ondorioak landu.
Bi hausnarketa txiki eskeintzen dizuegu. Taldeko ordezkariak sentitu duena aurkezpena egiterakoan eta beste kideek sentitu dutena entzuten egon direnean.
Gure taldetik, Maialeni tokatu zaio irtetzea. Hasieran, lasai lasai irten da clase aurrean hitz egitera, baina minutuak pasa ahala gorputzetik berotasun sentsazioa sartzen zaio, bihotz taupada bizkorrak… urduritasuna. Testua ezagutzen zuen, baina ez dago ziur guztiz ondo egingo duenik, deskonfiantza sentituz. Bigarren pertsona izan da hitzegiten eta hasieran urduritasun handia sentitu du. Baina apurka apurka soltatzen joan da, lehenengo hitzarekin batera urduritasuna alde egin du eta seguritatearekin hitz egin du. Pare bat esaldi bota eta lekura.
Irune eta Mayi jesarrita egon dira, aurkezpenak behatzen. Eurak ondorioztatu dute, oso zaila dela irtetzea hitz egitera 80 pertsonen aurrean, ezagunak, lagunak… ridikuloa egiteko beldur hori sentitzen da, sentitzen dute aurkeztu beharrekoek eta entzunleek. Gainera, esan beharra dago gure beste ikaskideen kontran, asko hitz egiten dela, ez dela errespetatzen zure ikaskidea hitz egiten hari den momentua eta honek asko kaltetzen duela komunikazioa.
Oraindik, oso berde gaude denok. Ikasi behar dugu, eta asko. Ikasi behar dugu gure inseguritateak etxean aparkatzen, gogotsu hitz egiten, eta beste aldetik ikasi behar dugu gure ikaskideak errespetatzen. Elkarlana da, denon arteko kontua.
No hay comentarios:
Publicar un comentario